Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
қурбон — I [قربان] а 1. д. он чи ки дар роҳи Худо садақа мекунанд (монанди гӯсфанд, гов, шутур) ва бо он ба Худованд қаробат меҷӯянд 2. қурбонишуда; талафёфта, талафшуда, ҳалокгардида 3. маҷ. калимаи муроҷиати самимона; қурбони… фидои…, садқаи…,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қурбонӣ — [قرباني] 1. маросим ва амали куштани чорпоён дар иди қурбон 2. ҳайвоне, ки онро дар иди қурбон мекушанд: гӯсфанди қурбонӣ 3. фидокорӣ, аз ҷон гузаштан, ҷоннисорӣ, кушта шудан дар роҳи расидан ба мақсаде; қурбонӣ додан а) ниг. қурбонӣ кардан; б)… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
